پالس اکسیمتر دام

کاربرد پالس اکسیمتر دام

پالس اکسیمتر دام با اندازه گیری هموگلوبین همراه با اکسیژن خون، میزان اکسیژن خون را به صورت درصد نشان می دهد. علاوه بر این ضربان قلب دام کوچک را نیز اندازه گیری می کند. مزیت این وسیله این است که بدون نیاز به گرفتن نمونه خون و بدون درد این اندازه گیری را انجام می دهد. از پالس اکسیمتر دام می توان در شرایط مختلف استفاده کرد مانند عمل های جراحی، بررسی عملکرد دارو در ریه حیوان، تشخیص بیماری های ریوی مختلف و بیماری های قلبی و کنترل اکسیژن خون در حین اکسیژن تراپی.

اجزای دستگاه پالس اکسیمتر

دستگاه پالس اکسیمتر از قسمت های مختلفی تشکیل شده است که می توان آنها را به صورت زیر نام برد:

• برد تغذیه برای تامین ولتاژ
• صفحه کلید
• صفحه نمایش
• سنسور نوری
• منبع نور قرمز
• منبع نور مادون قرمز
• گیره یا پروب که روی بافت بدن دام قرار می گیرد
• سیستم پردازش اطلاعات
• باتری دستگاه

عملکرد پالس اکسیمتر

عملکرد پالس اکسیمتر دامپزشکی به این صورت است که پروب آن بر روی قسمتی از بدن حیوان که رنگدانه و موی کمتری داشته و در ضمن شریانچه نبض دار دارد(مانند لب یا پنجه ها) قرار داده می شود. در قسمت بالای پروب یک دیود وجود دارد که نور قرمز و مادون قرمز را منتشر می کند که از میان بافت عبور می کند. نور قرمز توسط هموگلوبین و نور مادون قرمز توسط اکسی هموگلوبین یا هموگلوبین همراه با اکسیژن جذب می شود. سپس اطلاعات اندازه گیری شده توسط طرف دیگر پروب دریافت شده و به دستگاه منتقل می شوند و پس از محاسبات، میزان اکسیژن خون را نشان می دهند.

موارد استفاده از دستگاه پالس اکسیمتر دامپزشکی

موارد مختلفی ممکن است باعث تغییر در میزان اکسیژن خون حیوان شود بیماری ها و عفونت های ریوی و تنفسی هستند و علاوه بر آن ها می توان به مشکلات مختلف قلبی هم اشاره کرد. به همین جهت کنترل درصد اکسیژن خون یکی از مهم ترین مواردی است که می تواند به دامپزشک در تشخیص و درمان بیماری ها کمک کند. هم چنین در بسیاری از عمل های جراحی و درمان های دارویی که روی سیستم تنفسی بیمار انجام می شود، کنترل اکسیژن خون راهنمای مهمی در بررسی روند پیشرفت درمان محسوب می شود.

آیا می توان از پالس اکسیمتر انسانی برای حیوانات استفاده کرد؟

به صورت کلی، از پالس اکسیمترهای انسانی، در صورتی می توان برای دام استفاده کرد که پروب و تجهیزات مخصوص به حیوانات را داشته باشند. در صورتی که از پالس اکسیمترهای انسانی با نرم افزار و سخت افزار معمول استفاده شود، دقت دستگاه کاهش پیدا کرده و احتمال بروز خطا افزایش پیدا می کند. این دستگاه ‌ها بر اساس داده‌ ها و آزمون‌ های بالینی انسانی کالیبره و اعتبارسنجی شده‌ اند که لزوما برای حیوانات صدق نمی کند. از نظر سخت افزاری عوامل مختلفی می تواند روی کیفیت کار پالس اکسیمترهای انسانی روی دام اثر بگذارد: هندسه و اندازه پروب های انسانی که معمولا برای انگشت انسان ها ساخته شده، باعث می شود که پروب به خوبی روی قسمت های مختلف بدن حیوانات مانند زبان، لاله گوش یا دم قرار نگیرد. زمانی که پروب به درستی روی بافت بدن نباشد، نور تابیده و بازتاب شده تغییر می کند و نتایج به دست آمده قابل اعتماد نخواهند بود. علاوه بر این مورد، وجود مو، رنگدانه ها و همچنین ضخامت بافت بدن حیوانات، می تواند تابش یا جذب پرتوهای مادون قرمز را تغییر دهد. بسیاری از منابع فنی و شرکت ‌های سازنده حسگرهای دامپزشکی عنوان می کنند که بهتر است محل‌ های بدون مو و با رنگدانهٔ کم مانند زبان، لاله گوش و یا وبینگ بین پنجه ‌ها برای اندازه‌گیری انتخاب شوند. همچنین نوع حسگر و فاصله بین فرستنده و گیرنده باید متناسب با اندازه محل اندازه ‌گیری در حیوان باشند؛ که حسگرهای انسانی ممکن است این تطبیق‌ پذیری را نداشته باشند.

از طرف دیگر، الگوریتم ها، کالیبراسیون و محاسبات پالس اکسیمتر، برای حیوانات تا حدی متفاوت از انسان ها انجام می شود. در واقع کالیبراسیون ‌ها و الگوریتم‌ های استخراج ‌شده از شکل موج پلتسموگرافی انسان، لزوماً برای طیف ‌های نوری و الگوهای پرفیوژن گونه ‌های دیگر مناسب نیستند.

با توجه به مطالب عنوان شده، برای این که به اعتبار نتایج به دست آمده، اطمینان داشته باشیم، لازم است از دستگاه هایی استفاده کنیم که برای گونه هدف مناسب باشند و حداقل با پروب و نرم افزارهای مخصوص حیوانات ارائه شوند.

خطاهای پالس اکسیمتر

دستگاه پالس اکسیمتر با دقت خوبی میزان اکسیژن خون حیوان و ضربان قلب را محاسبه کرده و نمایش می دهد. در مواردی ممکن است عددی که این دستگاه نشان می دهد صحیح نباشد. از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• حرکت ناگهانی حیوان
• اختلالات عروقی
• وجود لخته ی خون
• فشار خون بالا یا پایین
• دمای غیر عادی بدن مانند سرد بودن بیش از حد
• کافی نبودن جریان خون در بافت
• کم خونی شدید حیوان که در این حالت خون هموگلوبین کمتری نیز دارد. در این حالت ممکن اس اکسیژن خون کافی باشد اما در اثر حمل کمتر آن با هموگلوبین مقدار آن به صورت نادرست نشان داده شود.

میزان ضربان قلب و اکسیژن خون در دام

به طور طبیعی اکسیژن خون حیوان باید بین 95 تا 97 درصد باشد. اگر این مقدار به کمتر از 95 درصد برسد زنگ خطری برای انجام امور درمانی است و میزان کمتر از 92 درصد هیپوکسی را ایجاد می کند. هیپوکسمی با تنگی نفس و مشکلات قلبی برای حیوان همراه است و اگر تحت درمان قرار نگیرد ممکن است خطر مرگ به دنبال داشته باشد. برای کنترل این شرایط مهم ترین اقدام انجام اکسیژن تراپی است که تحت نظر دامپزشک انجام می شود.

ضربان قلب در حیوانات مختلف بر اساس نژاد و جثه آن ها متفاوت است. در میان گربه ها بازه ای بین 140 تا 220 ضربان در دقیقه می تواند بازه طبیعی محسوب شود. بین سگ ها این عدد در نژادهای مختلف تفاوت بیشتری دارد. سگ هایی با نژاد کوچک تر و سن کمتر، ضربان قلب بیشتری دارند که این مقدار بر اساس مواردی مانند فعالیت بدنی، حالات روحی حیوان و تغییر درجه حرارت محیط می تواند تغییر کند.

نکات مهم در خرید پالس اکسیمتر دامپزشکی

برای خرید پالس اکسیمتر دامپزشکی مهم ترین نکته این است که دستگاه به پروب مخصوص حیوانات مجهز باشد و پروب به خوبی روی بافت قرار بگیرد. دستگاه باید سبک باشد و سرعت و دقت اندازه گیری زیادی داشته باشد. یکی دیگر از ویژگی های مهم دستگاه پالس اکسیمتر قابل شارژ بودن باتری آن است که کمک می کند بتوان از دستگاه در شرایط مختلف و برای زمان طولانی تر استفاده کرد.

خرید پالس اکسیمتر دامپزشکی در بازار تجهیزات دامپزشکی ایران

انواع مختلف پالس اکسیمتر دام در بازار تجهیزات دامپزشکی ایران وجود دارد. هنگام خرید این وسیله باید دقت شود که صفحه ی نمایش دستگاه نتایج را به صورت واضح و خوانا نشان دهد. هم چنین اندازه گیری آن سریع و دقیق باشد. شرکت آزپت شما را در خرید انواع تجهیزات دامپزشکی یاری می دهد.